Carrie ten Napel is een bekende tv-persoonlijkheid die we kennen van het praatprogramma ‘Op1’ van NPO 1. Haar vader is de bekende sportcommentator Evert ten Napel. Je zou dus zeggen dat het logisch is dat zijn dochter ook in de tv-wereld terecht is gekomen en dat de appel niet ver van de boom valt. Maar als het aan haar vader had gelegen, was het heel anders gelopen.
De harde wereld van de sportjournalistiek
Carrie ten Napel werd op 10 februari 1980 geboren in Harderwijk. Na haar middelbareschooltijd aan de RSG Slingerbos in Harderwijk ging ze Toerisme studeren in Amsterdam. Maar toch ging ze na haar opleiding op de sportredactie van TV Oost werken waar ze ‘Sport op Maandag’ presenteerde. Later ging ze voor het RTL-programma ‘De Wedstrijden’ werken, waar ze interviews afnam met sporters. In 2014 ging ze bij Omroep Max het programma ‘Hallo Nederland’ presenteren en sinds 2020 is ze presentatrice bij ‘Op1’
Traumatische gebeurtenis
Haar vader Evert ten Napel had liever niet gehad dat zijn dochter in de sportwereld terecht zou komen omdat de sportjournalistiek een harde wereld was. Hij vond zijn dochter te sociaal en wilde haar beschermen tegen de hardheid van die wereld. Maar misschien had haar vader nog een goede reden om zijn dochter te beschermen tegen de hardheid van de wereld. Carrie ten Napel had namelijk een broertje, die plotseling overleed toen ze vier was. Op dat moment logeerde het gezin bij familie in Roermond omdat Evert ten Napel voor werk naar PSV moest. Haar broertje Henk-Jan voelde zich niet zo lekker en werd in bed gelegd. Maar de volgende ochtend trof haar moeder hem levenloos aan. Die traumatische gebeurtenis heeft een enorme impact gehad op het op het gezin.
Terug naar Ermelo
Carrie ten Napel is nu zelf ook moeder en merkt dat deze gebeurtenis nog steeds een rol speelt in haar leven. Samen met Michel Teeling, die net als haar vader sportcommentator is, hebben ze een zoon die Pim heet en een dochter die naar de naam Lotte luistert. Carrie ten Napel vindt zichzelf een echte moederkloek en wil haar kinderen een veilig nest beiden. Ze wilde dat de kinderen een veilige en gemoedelijke jeugd zouden hebben, net als zij zelf heeft gehad. Dus verhuisde het gezin terug naar Ermelo na de geboorte van het tweede kind.